Łączna liczba wyświetleń

czwartek, 14 lipca 2016

Opętanie Anabel

                                                                                     Ta historia wydarzyła się naprawdę. Anglia rok 1973. Póżna jesień. W domu na przedmieściach Londynu mieszkała Margaret z dwiema swoimi córkami, 15 letnią Annie i 9 letnią Anabel. Dziewczynki wychowywały się bez ojca. Zostawił je gdy były jeszcze małe.  Annie miała bardzo dziwne zainteresowanie jak na nastolatkę. Interesowały ją zjawiska paranormalne, historie o duchach.                                                                                                                                                                      Pewnego dnia jak każdego innego wróciły ze szkoły razem z matką. Dziewczynki po wejściu do domu pobiegły do swojego pokoju.   Razem z koleżanką dostały od kolegi z starszej klasy tablice do wywoływania duchów. Była umówiona z koleżanką że spotkają się po szkole u niej w domu. Tak też było. Asia przyszła do Annie nie długo po lekcjach. Nie mogły już się doczekać aż zaczną wywoływać duchy. Usiadły obok siebie i zaczęły.                                                                                       - Przywołujemy ducha który błąka się po tym mieszkaniu. Jeżeli nas słyszysz daj jakiś znak, odezwij się. - wypowiedziała słowa Annie.                                                                                                     Dziewczynki czekały na jakąś reakcje, ale nic się nie działo. Nikt i nic nie odpowiedział ani nie dał żadnego znaku.                                                                                                                                               Nagle bawiąca się w tym samym pokoju Anabel,  trąciła lalkę z półki na której leżała. Dziewczynki trochę się wystraszyły ale szybko się zorientowały że to sprawka małej dziewczynki. Koleżanki szybko się zniechęciły zabawą i dały sobie spokój. Zniechęcone brakiem reakcji zostawiły tablice i zeszły na dół ponieważ było już późno i Asia musiała już iść do domu.                                                W pokoju została jednak Anabel która niczego nie świadoma bawiła się lalkami. Nagle plansza do przywoływania duchów poruszyła się i za chwilę przestała, gdy małą dziewczynkę zawołała mama na kolację. Po kolacji Margaret posprzątała z dziewczynkami.                                                                    Po kolacji dziewczynki położyły się spać . Zasnęły wciągu kilku minut. Teraz ich matka miała czas dla siebie. Usiadła wygodnie na łóżku i włączyła telewizor. Było cicho i spokojnie gdy nagle fotel stojący obok w kącie poruszył się i nagle dobiegł krzyk i płacz małej Anabel. Margaret szybko pobiegła do córki która siedziała z siostrą na łóżku i płakała. Powiedziała z przerażonym głosem że ktoś  był u nich w pokoju i stał przy jej łóżku. Opisała tę osobę, była ubrana na czarno i miała bladą twarz i chrapliwym głosem chciał żeby z nim poszła. Matka uspokoiła młodszą córkę mówiąc że to tylko zły sen.  Tej nocy już więcej nic się nie działo.                                             Następnego dnia dziewczynki poszły do szkoły a ich matka do pracy. Tak minął cały dzień przyszedł wieczór i pora snu.                                                                                                                                   Dziewczynki już jakiś czas spały. Margaret zaniepokojona tym co przyśniło się wczoraj poszła do pokoju w którym spały córki. Weszła do środka, spała tam tylko jedna starasz córka Annie. Anebel nie było w swoim łóżku. Matka przerażona zaczęła szybko szukać dziewczynki po domu wbiegła do pokoju na dole gdzie grał telewizor a na fotelu obok siedziała jej młodsza córka patrząca w śnieżący telewizor.                                                                                                                                               - Jest za tobą mamo, patrzy na ciebie. - powiedziała Anebel - Mamo pomóż mi! Nie pozwól mnie zabrać. Ja nie chce z nim iść! - krzyczała przerażona.                                                                                   Margaret złapała córkę za dłoń i zaczęła ją uspokajać mówiąc:                                                               - Nie bój się Kochanie jestem przy tobie. Cokolwiek się stanie pamiętaj że cię Kochamy.- i zaczęła się głośno modlić.                                                                                                                                      Dziewczynka w chwili gdy jej matka zaczęła wymawiać słowa modlitwy zaczęła się unosić i lewitować. Nagle zaczęła się miotać w prawo i w lewo w górę i w dół wykonując znak krzyża. Zaczęła krzyczeć wydobywając z siebie głos nie z tej ziemi jakby przemawiał przez nią szatan. Nagle jej głowa opadła jej na prawy bark i upadła z wielkim hukiem na podłogę. Margaret podbiegła do małej córki. Nie dawała znaku życia i tak właśnie było.Dziewczynka umarła.                                                      Matka wezwała pomoc. Wezwano póżniej również księdzą egzorcystę, który wyjaśnił że Anabel została opętana przez demona. Jej młode ciało nie wytrzymało opętania i dziewczynka umarła.                                                                                                                                                                    I tak niewinna zabawa dziewczynek doprowadziła do śmierci małej dziewczynki. Pamiętajcie żeby nie bawić się rzeczami których nie rozumiecie. Nigdy nie bawmy się w sprawy nie z tej ziemi, zostawmy je Bogu.                                                                                                                                              A wy słyszeliście jakieś historie o wywoływaniu duchów? A   może sami próbowaliście  z nimi nawiązać kontakt? Uważajcie tylko żebyście nie skończyli jak mała Anabel !

                                                                                                                                                                                                                                                                                   

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz